කවි මඩුවකට ගොඩ වූවයි දුක් විදලා
කවි කාරයෝ බොහොමයි එහි වැහි වැහැලා
කියනා වදන් ඈත මී පැණියෙන් රස කරලා
අයියෝ දෙවියනී මම වේලුනි වලි හොයලා
වලියට කිසිත් නැත මම කලු හන්දා
ඔක්කොම එතන අය එක එක කවි බැන්දා
මම අයිනකට වීලා එහි තනි රැක්කා
ඉන්නට බැරිම තැන පැදුරත් අකුලන් ආවා
අයියෝ දෙවියනී මට උන වියෝයා
පැදුරත් අරන් මම දුවගෙන ගියෝයා
උස්සන් ගිය පැදුර එහි දිග හැරීයා
මම තනි හින්දා ආපහු දුව ගියෝයා
අයියෝ ගීත් අයියේ නුඹ සිටියා නන්
රවා කොලුව වත් මගෙ තනිකම රැක්කා නන්
බිගු අය්යා රැකියාවේ නොසිටි නන්
කෙලසකවත් මට වෙන්නැහැ මේවා නන්
තවම රිහසල් පටන් ගත්තා විතරයි. මම තවම වියායාම කරනවා. කට්ටියම දැන්ම බැහැලැ ඇන කොටා ගන්නවා. වලි කොතැනද අපි එතැන. පොඩ්ඩක් ඉවසලා ඉන්න අපි එනකන්...
ReplyDeleteඒක හොදයි වලි නැතුව පාලුයි අප්පා දුකේ බෑ
ReplyDeleteඅපිත් ගියා අපහසුතා ගොඩ මැද්දේ
ReplyDeleteවලිත් ගියා හෝ හෝ ගා මඩු මැද්දේ
හෙවුවත් කෝ ගීත් මලෝ නෑ සද්දේ
පැදුරත් නෑ කොලුවත් නෑ ඒ පැත්තේ....
පසන් කොල්ලානම් දැම්මා පොඩ් සද්ද
ReplyDeleteකුමක් වුවත් ඇහුනේ නම් පුස් සද්ද
වලියක් වුනත් අපිනම් දෙනවා සද්ද
මොකවත් නැතත් ජොලියක් එහි නැත්තෙද??
පුස් හඩ නිසාදෝ නුඹ පැනලා දිව්වේ
ReplyDeleteපැයකට වරක් ඈවිදින් හැංගී බැලුවේ
ලොකුකන් කියන අය එහි පැනලා දිව්වේ
බලමුද කවක් කියලා උදයේ වරුවේ