Friday, April 17, 2015

සිත අතරමං වෙලා......

සිත අතරමං වෙලා..
නුඹ හිත ලගම නැවතිලා...
යයිද මා දමා..
සිත ඇත අතරමං වෙලා.........

නුඹ ලගම දැවටිලා...
ඉන්නද ළයේ හිස තියා....
පෙම්බර වදන් මුමුණලා
නිදන්න හැකිද ලංවෙලා......

ආලය සිතේ මතුවෙලා.
සිත නුඹ ගැනම මත් වෙලා..
ජීවිතෙ අතරමං වෙලා..
නුඹ හැර යයිද මා දමා......







~~ සිතුවිලි ~~

Wednesday, April 15, 2015

අවුරුද්ද සහ අවුරුදු කෑම

බ්ලොග් වසන්තය තිබ්බලු. මොනව හරි ලියන්න හිතාගෙන හිටියට ලියා ගන්න වෙලාවක් නැති තරමට මම බිසී වුනා. මොකද ලංකාව දේශපාලනේ පාර්ලිමේන්තුව විසුරවනවද නැද්ද කියලා තීන්දු තීරණ රාශියක් ගන්න මයික්‍රොෆිට් අයියට උදව් කරන්න මට යන්න සිද්ධ වුනා. ඉතින් ඔය වැඩ අස්සෙ කොයිද අප්පේ මෙව්වා කොටන්න වෙලාවක් කලාවක් හොයා ගන්නේ..

අනික දැන් මෙව්වාගෙ අදෝනා දාන්නත් බෑ නොවැ. අලුත් අවුරුද්ද නිසා කොහොමත් අදෝනා දාන එක හොද නෑ. අවුරුද්ද ගෙවිලා ගියාට මක්කැයි ආයි බොන්ඩ මෙදා අවුරුද්දට රන්වල බලකායයි බැද්දගේ මහත්තයයි වැඩිය සද්දයක් නෑ වගේ දැනුනා.. ෆිලුම් බලපු නිසා එයාලා හිටපුවා මට මග ඇරුනද දන්නෑ. අවුරුද්දේ මාස 12ක් සද්ද වහලා ඉදලා එක මාසයක් ලංකාවේ රූපවාහිනී නාලිකාවලට නැතුවම බැරි උන්දැලැ නැති එක හෙන පාලුයි වගේ සීන් එකක් තිබ්බා. මේ පාර ගොඩක් ටී වී චැනල් වල තිබ්බෙ කලින් රෙකෝර්ඩ් කරපු අවුරුදු උත්සව. කොහා කෑගැව්වෙ නෑ. ඒ වෙනුවට සමහර රේඩියෝ වල නන් තොර තෝංචියක් නැතිව කොහෙක් කෑගැහුව්වා. එයාලත් පුදුම ආතල් තමා ගන්නේ.

කිසිම ගතියක් නැති ඒකාකාරි විදිහට අවුරුද්ද ගෙවිලා ගියා. බොනවා කනවා විතරයි. කිසිම විසේසයක් නෑ. ආහ්.. එක විසේසයක් තිබ්බා.. මහින්ද රාජපක්ෂ එවන මැසේ්ජ් එක මෛත්‍රිපාල සිරිසේන කියලා නමකින් ආවා. එච්චරයි ටිකකට හරි වෙනසක් කියලා තිබ්බේ. 2015 අප්‍රේල් මාසෙත් ඉවර වේගෙන එන්නේ. මේම ගියාම තව ටික දවසකින් 2016 එයි. අපි නාකි වෙයි. දැනටත් කෙස් ගස් දෙක තුනක් ඉදිලා තියෙන්නේ. ලබන අවුරුද්ද දිහාට ලොකු කෙලී දීග තල දෙන්නත් ඕනි. පොඩි එකා නන් මේ පාර විස්ස විජ්ජාලෙ යයි මං හිතන්නේ.  උන්දැලගෙ ඕනෑ එපාකං පිරිමහලම අපේ වයස ගෙවිලා. මොනවා කරන්නද ඉතින්.

තව මොනවා කියලා ලියන්නද. ලියා ගන්න බෑ.. මගෙ සිත අතරමං වෙලා.. පාර හොයා ගන්න බෑ.. ගස් වල අතු කඩලා නැති නිසා... ඔන්න ඕමයි අද තත්වේ. අද යාන්තං නිදහසක් තිබ්බා මොනවා හරි කොටලා යන්න. අනේ මන්දා මේ ජීවිත නන්. දේවල් ඇති වෙනවා. නැති වෙනවා.. නැති කරගන්නවා.. ඕම තමා එහෙට මෙහෙට වෙවී ගෙවිලා යන්නේ. අද කොළඹ ටිකක් පාලුයි වගේ. තාම අනිත් අය අවුරුදු සමරනවා ඇති. අපි වගේ පීඩිත පන්තියෙ මිනිසුන්ට කොයින්ද එහෙම සැපක්. බ්ලොග් වසන්තය ආවා.. වසන්තය ගියා. මං අන්තිමට මොනවද මන්දා ලිව්වා. මොනවා කරන්නද අරමුණක් නැති ජීවිත උනාම මෙයිට වඩා දෙයක් බලාපොරොත්තු වෙන්න බෑ නොවැ.

අපේ රටත් දැන් හෙනට දියුණු වෙලා. හැමෝගෙම අතේ සල්ලි පිරිලා. ලගදි පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවයිද දන්නෑ. මයික්‍රොෆිට් අයියා නන් කිව්වේ එහෙම වෙනවා කියලා.. අනේ මන්දා.. ඒත් රට්ටු මොන කතා කියනවද අපි දන්නෑනේ. මේ පාර ගොවියන්ට වෙලාවට වී ටිකේ සල්ලි හම්බ වෙලාලු.. අනේ වාසනාවක්. ඔව්වා ගැන කතා කරලා වැඩක් නෑ අප්පා. අපි දැන් යන්නයි කියලා. ආයෙ අවුරුද්දකින් විතර හම්බ වෙමු.

එතෙක්
මට
සුභ අනාගතයක්.........

ඉස්කෝතුයි.......

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...