Wednesday, September 29, 2010

යළි හෙට හිරු මට දැකිය හැකි වෙද

වෙලාව 6 කනිසම මහ හඩින් නාද දෙන්නට විය.උදයද සවස්යාමයද යන්න නියමිත නිගමනයක් නොමැත.දින ගනනාවක් මුලුල්ලේ වසා දමා තිබූ කාමරම පුස් ගදින් නැහැවී ගිය නිසාවෙන් ජනෙල් පියන් හැර දැමීමට උත්සහ කලෙමි. දිනක් තුල කුසට අහරක් නෙලැබීමෙන්ද නැතිනම් අසනීපය හේතුවෙන් වාරු නැති ශරිරය නිසාවෙන්දෝ ඇද මතින් බිමට බැසීමට වාරුයක් නොතිබින..ඇද විට්ටමට ආයාසයෙන් බරව ජනෙල් පියන් මතට හැකි තරම් වාරුව එය විවර කළෙමි.

බැස යන මල හිරු පොළව මතින් ගිල ගැනීමට මොහොතකට පෙර තම අවසන් හිරු කිරනින් එළිය වන තැඹිලිවන් පැහැය මිදුල මත ඇති සියඹලා ගස අතරිස් බේරී ගෙමිදුලතුව මතුකල රටාවන් වල සුන්දරත්වය සමග මෙය තවත් එක් දිනක අවසානයක් බව මා හට පසක් වන්නට විය.ඈත අනන්තය දෙස නෙත් යොමා බැලිමි..ගිම්හානයට වියළිව ගිය ගහ කොළත් පුපුරා දෙදරා ගිය මැටි පොළවත් මගේ තනියට මා සමග පාලු මකන බව නිමේශයකින් මට වැටහෙන්නය විය..හමා එන සුලගෙහි වියළි බව හැරුනකොට මා ගතට අන් කිසිම සිසිලසක් නොලබන බව මා පසක් කොට හමාරය. දුඹරුවන් පැහැගෙන සුලගට වැනෙනෙ පරඩැල් මගේ තනියට ඔච්චම කරනවාදැයි සැක උපදවන්නකි..

අදික කුසගින්න නිසාවෙන් යමක් පිස ගන්නට යා යුතුය.දෙපා වාරු නැත තවත් ඇවිදින්නට.මේසය මත තබා තිබු පෑනත් කොළ කැබැල්ලක් වෙත මා සිත ඈදී යත්ම අතීතය මා ඉදිරියෙහි නාටකයක් මෙන් රග දක්වන්නට විය.නුඹ නොමැවතිව ගෙවන අවුරුද්දක අවසානයට මටත් හොරෙන් මා ලංවී ඇත. අසනීපය නිසාවෙන් වියළිව ගිය දෙනෙත් මතින් හඩන්නට කදුලු නැත. වේදනා දෙන දෙනෙත පියාගෙන පෙර දින නුඹ නමින් ලියූ කවි මා ඉදිරියෙහි මැවී පෙනෙන්නට විය.මා සිතටත් හොරාවෙන් පෑන කොලයට ලංව යමක් මුමුණයි

නෙලුම් මල් නෙලා පෝ දින
සුදෝ සුදු වතින් සැරසින
දෑත් අපේ පටලාගෙන
පන්සල් ගිය හැටි මතකද

වෙලේ නියරෙ ගොයම් මතින්
පෙම් බස් මුමුණලා හොරෙන්
මද සුලගට රහස් කියන්
සිටි ඔබ අද කොහෙද කියන්

සදත් තරුත් පෙර ලෙසමයි
පිපෙන මලුත් ඒ සුවදයි
ගලන ගගත් තව තරුණයි
නුඹ මා හැර පිය නැගුවයි

මගේ මැණික කොහෙ ගියාද
මගෙ ආදරෙ මදි උනාද
වෙන තුරුලක සැනසුනාද
මං මේ ලොව තනි උනාද

වෙව්ලන දෑ ඇගිලි වලින් ඉරීගිය කඩදාසිය මතින් නෙත් ඉවතට ගතිමි..රිදුම් දෙන නෙත් කෙවෙනි තව දුරටත් මේ රංගනයෙහි යෙදීමට අවසර නොදෙයි. දෙපා පණ නැති නිසාවෙන් නැවතත් ලණු ඇද මත වැතිරුනෙමි..දෙනෙත පියන්නට අවැසි නැත.වේදනාවෙන් රිදුම් දෙන දෙනෙත මටත් හොරාවෙන් පියවී යයි..
මේ මගේ අවසානයද?.. මා සිතය වද දෙන එක් දෙයක් ඇත...මට යලි හෙට එළියවන හිරු දැකිය හැකි වේවිද..නොදනිමි මම..සිතන්නට අවැසි නැත..මා තදින් දෙනෙත පියා ගතිමි..........

Tuesday, September 28, 2010

වසන්නය යළි එන්න මග බලමි තවම මම




පරඩැල්ව සුලගට වැනෙන කොළ අතුත්
පිපාසෙන් මුසපත්ව තුරු වැලුත්
ගිමිහානයේ රුදුරු එළියත්
රිදවයිද ලොවම තවමත්
සියොත් ගී නැසිලා ලොවට ර​හසෙම
බඹර නද වියකිලා මලින් සුව නොමැතිවම
ගැලූ ගග සිදිලාද ​තවත් ලොව විදවන්න
වන උයන් මැකිලාද වසන්තය නොමැතිවම
ගෙවු දින සති ගනන්
වසන්තය එන තුරා
දේදුන්න නොමැතිවම
අහස අද තනි වෙලා
ඈත
අහසින් පාව එන කලුවන් වලා සේයාව
මතුව එන වසන්තෙක පෙර මගද කියනු මැන
දේදුන්න යලි එයිද පායන්න
සියොත් රැල යලි එයිද පියඹන්න
වන උයන් තුරු මලින් සැරසෙයිද
ගලන ගං සිලිසිලිය මුමුණයිද
සමනලුන් අහස් කුස සරසයිද
මං යලිත් මතු දිනක හි​නැහෙයිද
ගිමිහනට යන්න අවසර දෙන්න හැක මට
වසන්තය එනවාද කියනුමැන යලි ලොවට
තුරු මලින් පිරුනු ලොව යලිත් මට හිනැහෙන්න
වසන්නය යළි එන්න මග බලමි තවම මම

Wednesday, September 22, 2010

මියැදෙන්න පෙම් කරන මම


සද තරුත් මිලිනයි
පිපි හිනැහුන මලුත් නිහඩයි
ලොවම අද නිසලයි
මං තවත් සසලයි

පුර හදත් ගිලිහුනාදෝ
රන් තරුත් සැගඋනාදෝ
ලොව තවත් එළි උනාදෝ
මං යලිත් තනි උනාදෝ

සිනා සෙන්නට වරම් නැති මුත්
හඩන්නට සිත සවිය නැතිවද
නුඹ ගැනම සිත තවත් මුමුනණ
ලොවක් නැත මට නුඹත් හැරගිය

ඔවුන් නිසලව සිනාසෙන ලොව
මමද නිහඩව හඩන සිත ලග
තවත් කුමටද පෙම් කරන සිත
ලොවක් අයදියි පෙම් සිතක් ලග

සමුගන්න ජිවිතය තණ අග
සිතක් අයදියි අසරණව තව
මියෙදෙන්න පෙම් කරන මම
කුමට තවනන් පෙම් කරන්නද?


LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...